Czym jest depresja?
Depresja definiowana jest jako zespół zaburzeń nastroju i aktywności, które trwają przez długi czas. Dodatkowo, obciążający charakter tych zaburzeń prowadzi do zakłócenia funkcjonowania chorego w codziennym życiu. W przeciwieństwie do krótkotrwałych epizodów nieuzasadnionego wyraźnymi przyczynami zewnętrznymi smutku i przygnębienia, wielomiesięczna depresja może wyniszczać organizm nieustannym odczuwaniem apatii, brakiem chęci do jakiegokolwiek działania i aktywnego uczestnictwa w życiu rodzinnym i społecznym.
Choć objawy depresji są dość typowe i charakterystyczne, to mogą pojawiać się z różnym nasileniem, stąd pacjenci wymagają indywidualnego podejścia.
Jakie są przyczyny występowania depresji?
Do rozwoju depresji przyczyniają się czynniki, które specjaliści różnicują na endogenne oraz egzogenne.
Czynniki egzogenne, czyli zewnętrzne związane są z intensywnym oddziaływaniem stresujących sytuacji na jednostkę, a także niekorzystnych zdarzeń życiowych o charakterze psychospołecznym lub chorobą somatyczną.
Do czynników endogennych, czyli konstytucjonalnych należą uwarunkowania genetyczne. Uważa się, że w niektórych przypadkach skłonność do depresji jest dziedziczna i niestety zwykle wówczas depresja przyjmuje najcięższą postać.
Warto wspomnieć, że epizody depresyjne oraz zespół depresyjny pojawiają się także w przebiegu innych chorób, m.in. nerwic czy problemów z odżywianiem. Mogą stanowić również skutek nadużywania niektórych substancji psychoaktywnych.
Objawy depresji
W każdym ze znanych medycynie rodzajów depresji występuje podobny zespół objawów – różny dla różnych pacjentów jest moment oraz intensywność ich występowania. Lekarze dzielą objawy depresji na podstawowe i wtórne. Do podstawowych należą m.in.:
- obniżenie nastroju;
- spowolnienie myślenia;
- pogorszenie sprawności intelektu oraz czynności ruchowych;
- odczuwanie nadmiernego i długotrwałego zmęczenia;
- objawy somatyczne (np. zaburzenia trawienne, spadek masy ciała, problemy ze snem);
- zaburzenia lękowe.
Objawami wtórnymi są depresyjne zaburzenia myślenia włącznie z myślami samobójczymi (a w ich konsekwencji także ewentualnymi próbami samobójczymi), a także zaburzenie aktywności złożonej, czyli wycofanie z życia społecznego, aż do całkowitego zaniedbania higieny osobistej i wizerunku społecznego.






Napisz komentarz
Komentarze